Annenin hoşuna gitmeyen bir davranışınla sana doğru terlik fırlatması görüntüsü, zihin ekranında duruyor. Ebeveyninin ceza vermesini hak ettiğini bildiğin, yanlış bir söylemine karşı sevgisini geri çekmesi, duygusal hafızanda yer alıyor. Beğenilmeyen bir tutumun olduğundan, eşinin ilişkiden uzaklaşmasıyla varlığın tanışıyor.

Aslında bir bütünsün…  
Ruh, beden, duygu, elektromanyetik alan ve zihinle tamsın. Kendi sisteminin içinde ayrılık yok. En fazla denersin ve sana uygun gelmeyebilir. Fakat başkalarına uygun gelmeyenlerini sistem ölçümüne kattığında, bütünlüğünü bozan ayrışmalar başlar.

Neye göre davranışlarına irade geliştiriyorsun?  
Kendini çitlerle çevrili bir alanda düşün. Senin bahçende kiraz ağaçları yetişebiliyor. Fakat diğerinin bahçesindeki incir ağaçlarına göre sulama yapıyorsun. Evin tek katlı ve küçük. Sabrın ve gücün bu eve yetiyor. Ama yan komşunun villası gibi kendi evine bakım veriyorsun. İradeni, sana ait sisteminin dışına uygun kullanmaya kalkışıyorsun.

Geceleri terleten şüphelerin hortluyor…  
Kiraz ağaçların kuruyor. İşin kötüsü, kendi bahçendeki ağacın cinsinden haberin yok.  
Sıkıntı içerisindesin. Onları yeşertemiyorsun. Sağa koyuyorsun olmuyor. Sola dönüyorsun olmuyor. Hâlâ diğer bahçenin incir ağacına bakarak düşünüyorsun. Başına daha da olumsuzluklar geleceğine inanıyorsun. “Bu olumsuzluklara karşı önceden nasıl hazırlanırım?” derdindesin. Tedirginliğin, ellerini titretiyor.

Overthinking ile geçen günlerine sürekli yenileri ekleniyor…  
Karar vermekte zorlanıyorsun. Kaygı ve endişe içerisindesin. Geçmişe odaklanarak pişmanlıklar duyuyorsun.

Gerçek kendine dönmeye ne dersin?  
Biliyorum, zaman alacak. Biliyorum, istikrarlı davranman gerekecek. Biliyorum, bazen modun düşecek ve pes etmek isteyeceksin. Fakat kendini tanıyarak ve bilerek irade geliştirdiğinde, sağlıklı hareket edebileceksin.

Yapabilirsin…  
Parça parça bir başkasına göre kendini bölerek analiz edip yönlendirmeyi bırakabilirsin. Hükmedebileceğin kendini, holistik yaklaşımla anlayarak yönetebilirsin.

Sonunda şüphelerini sakinleştirebilirsin…  
Kendi versiyonunda içsel bir ebeveyn ile kendini kocaman kucaklayıp sevebilirsin. Kendini aydınlık ve karanlık taraflarınla şefkatle kabul edebilirsin.

"Kendini bilmek, en önemli görevdir; kendi karanlık tarafını kabul etmeden, gerçek anlamda tinsel bir bütünlük sağlamak mümkün değildir."  
- İnsanın Sembolleri, Carl Jung

Bu konunun özet cümlesini aşağıdaki gibi verebilirim:
“Kendini bir bütün olarak tanıyıp kabul etmek, kendine uygun davranışlar geliştirmek ve irade göstermek; holistik yönetimini eline almanı ve şüpheleri geride bırakmanı sağlayabilir.”