Talat Atilla Bir darbe daha mı var? Erdoğan, iki önemli CB adayı ile yarışacak! |
Adnan Küçük 6 ŞUBAT 2023: UNUTMADIK, UNUTMAYACAĞIZ, UNUTTURMAYACAĞIZ (3) |
Cengiz Altınsoy Geçmiyor |
Kıvılcım Kalay KENDİME VE TÜM HEMCİNSLERİME ATFEN |
Tuğrul Sarıtaş GÖRÜNMEYEN YILDIZLAR: FİGÜRANLARA SAYGI! |
Tekin Öget GERÇEKTEN DE TAM YOL İLERİ Mİ? |
Esra Süntar RİSKİN REKABET TERMİNOLOJİSi |
M. Kürşat Türker ALAMETLER SURESİ |
Yalçın Toker ATATÜRK BEŞİKTAŞLI.. |
Haktan Kerem Ural Yeni dünya düzeni ve Türkiye |
Sima Güleser Polat İPİN UCU KAÇTI! |
Uğur Özteke SAĞLIKTA KANDIRMACA YENİDEN Mİ BAŞLIYOR? |
Her şeyimiz fena halde değişince, bayramların değişmez ritüelinin, “Nerede o eski bayramlar” muhabbeti olması kaçınılmazdı.
Annemiz evimizin bir parçasıydı, her daim evdeydi.
Her şey hormonsuzdu.
Yemeği kokusundan, insanı bakışından bilirdik.
Sokakta oynamak diye bir kavram vardı.
Körebe oynarken kör, yakan top oynarken, yanardık.
AVM ya da alış veriş merkezi nedir bilmezdik.
Ya aşağı, ya da yukarı mahallede buluşurduk sevgiliyle.
Daha olmadı, parkta…
Ekmek arası diye Anne icadı bir yemek çeşidimiz vardı.
Arasına taze fasulye, bazen de sana yağın üstüne toz şeker ekerdik.
Sini sini baklavalar gelirdi arife günü.
Ayakkabılarımız, eskimeyi bilirdi.
Kendimizden bile sakladığımız platonik aşklarımız vardı.
Kesişme diye bir göz dilimiz vardı.
Bulursak, kesişirdik…
Kalleş değildik.
Silah, sopa bilmezdik.
Göğüs göğüse vuruşurduk.
El öpmeyi bilirdik.
Tamam, harçlık almayı severdik ama yaşlıların mihnetle bakan gözlerine tavdık.
Açık hava sinemalarını gören bir nesil olduk.
Sokakta horoz şekeri, macun, pamuk şekeri satılırdı.
Mahalle bakkalımızda, Arap sakızı da, tipi tip de bulunurdu.
Çatapatlar, mantar, maytap, torpillerler patlatırdık mahallenin ortasında.
İyi çocuklardık vesselam.
Komşumuzu tanırdık.
Kör Mehmet amcadan, Elmas teyzeye, Cici bakkaldan sümüklü Süloya kadar Türk filmlerine taş çıkartan karakterlerimiz vardı.
Yağmurda ıslanmaz, karanlıkta bile top oynardık.
Mahallemizin sarhoşları bile nazikti.
Küfürlerinde bile edep vardı.
Büyüdük.
Gökyüzüne çekildi hatıralarımız, yalnız kaldık yeryüzünde.
Her yer gurbet oldu sanki.
Belki yor yordam bilmezdik ama…
Kalleş değildi çocukluğumuz…
*Bu yazı Talat Atilla'nın Güneş gazetesindeki köşesinden alınmıştır...
E-posta Facebook Twitter Yazdır Önceki sayfa Sayfa başına git |
Bu yazı 22231 defa okunmuştur. |
Yorumcuların dikkatine… • İmlası çok bozuk, • Büyük harfle yazılan, • Habere değil yorumculara yönelik, • Diğer kişilere hakaret niteliği taşıyan, • Argo, küfür ve ırkçı ifadeler içeren, • Bir iki kelimelik, konuyu zenginleştirmeyen, yorumlar KESİNLİKLE YAYIMLANMAYACAKTIR. |