Önce karanlığı yaşayacaksın, karanlığı tanıyacaksın, Örümceklerle tanışacaksın, bilmediğin materyallere dokunacaksın, acı çekeceksin, umutların tükenecek ve sonra ışığı göreceksin ve kaybetmemek için mücadele edeceksin.

"Ayılarla yaşarsan, dünyada tek meyvenin armut olduğunu zannedersin"

                                                                                                                     Cengiz Altınsoy

Medeniyet tek dişi kalmış canavar değildir. Medeniyet canavarlığı ortadan kaldıran sistemdir. İnsanca yaşamayı öğreten sistemdir.

Yetiştiğin ortam seni çok etkiler, çevre dedikleri bu işte. İyi bir çevrede yetişirsen, iyi yetişmiş birisi olursun.

Düşünmeyi öğrenirsin, sevmeyi öğrenirsin, vicdanlı olursun.

Vicdanı olmayan insanın ,dini, imanı olmaz. Vicdanı oluşturan ahlaktır.

Paralı olmak mı ,zengin olmak mı değil, önce ahlaklı olmak derim ben.

Para çok çabuk el değiştirir, zenginlik ise yeteneğindir. Ahlak ise yeteneğini oluşturan varlık sebebindir.

Ahlaklı değilsen, insan şeklini almış bir canavardan farkın yoktur.

"Karanlığı görmeden ışığın değerini anlayamazsın "

                                                                              Cengiz Altınsoy

Karanlığı yeterince gördünüz, ışığı fark edin artık...

Ne umutlarla geldin, ne güzel yalanlar söyledin, seni dinledik, seni sevdik, sana inandık.

Sonunda patladın....

Her gün bir yalan söylüyorsun

Bu kadarı da olmaz

Bu dünyada unutma 

Hiçbir şey gizli kalmaz 

Yalan bir su gibidir

Durmadan içersin

Bu kirli oyunlarından

Birgün sende vazgeçersin

Cebime koydum katladım

Şimdi çok rahatladım

Herkes seni konuşuyor

Bak sonunda patladın

Yerinde hiç durmadın

Daldan dala atladın

Bu filmin sonunda

Bomba gibi patladın

Cengiz Altınsoy

***

Şiirle devam edelim

Beni konuşmaktan yorulmadınız mı

Başka işiniz yok mu

Takibe devam edin o zaman

Görelim az mı çok mu

Peşimdesiniz sürekli

Hem kışın hem yazın

Size çok acıyorum

Bir köşeye bunu da yazın

Adımı o ağzınıza almayın dedim

Adımı kalbinize iyice kazın

Ben zirvedeyim siz neredesiniz

Alın bunu da yazın

Cengiz Altınsoy

***

Rukiye Aksu güzel yazmış...

ARTIK İSTESEM DE DÖNEMEM GERİYE 

Dünyanın bitmeyen çile ve dertlerine   

Gül isim soyundan bana kalmış hediye 

Musalla taşına koysalar sevdin bir kere 

İstesem de dönemem artık geriye. 

Mutsuzluk çehremize acılar kurmuş 

Kırışık gözlerim yaşlarla dolmuş 

Yüzümüzde çizgiler yol yol olmuş 

İstesem de dönemem artık geriye. 

Kaderin oyunu dünyada hiç bitmiyor 

Dertler sırtımda beni amansız bırakıyor 

Beynimdeki yorgunluk midemde gurluyor 

İstesem de dönemem artık geriye. 

Saçlarıma düşmüş sayısız aklar  

Baktım bugün hüzünle karşımda aynalar 

Kalmamış maziden bir şey geçmiş yaralar  

İstesem de artık dönemem geriye. 

Sevdana kapılarak lal oldu dillerim 

Bu kalp artık doldu senin sevgine esirim 

Anla ki ben sende kordum erim erim eridim 

İstesem de dönemem artık geriye.  

Rukiye Aksu

***

Ve son şiir Elif Altıntaş'a ait...

İlaç kokusu üstüme aldığım şal

Rüzgâra karşı boynumu kapatsın

Gözlerimi yumuşatsın

Üzerine kelebekler

Akasyalar değdiren

Susuz kış gibi sarsın tenimi

Rahmim çürümeye unutulmuş

Doğmayan bir bahar gibi

Gel dokunu ver  ümitlerime

Soğuk harabe insan

Bulanık iklim

Kalbi yara bere içinde

Sildikleriyle

Kapıları sır içinde

Bütün kuşları salın

Kilit tutmayan gökyüzünüm

Yanında

Uçsuz

Uçuşsuz..

Elif Altıntaş