KÜRTLERİ NİYE PROVOKE EDEMİYORLAR? İŞTE DOĞU ERGİL'İN ÇARPICI KÜRT RAPORU! 

Aziz Üstel/Star

Doğu Ergil’in Kürt raporu ve Turgut Özal’ın ölümü!  

Prof. Dr. Doğu Ergil’in Ankethane adlı şirkete hazırladığı ilginç bir raporu var ‘Kürt sorunu’ üzerine.

Ergil Hoca, her şeyden önce hem PKK hem de kimi DTP’lilerin istediği Türk-Kürt çatışmasının, onca provakasyona rağmen, gerçekleşmediğini vurguluyor.

‘Buna karşı bir istek de yok... İki grup var (Kürtlerin arasında). Bunlardan biri DTP, PKK çizgisi; bunlar siyasetlerini kimlik üzerine kurmuş. Ben bunlara ‘Siyasi Kürtler’ diyorum. Bunların dili şiddet yüklü... Kürtçülük yapıyorlar. Bunların içinde, bir de şiddeti siyasi araç olarak görmeyen bir kitle var. Kürt kimliği konusunda duyarlı olsalar da siyasetin temeline bu kimliği oturtmuyorlar. Ben bunlara kültürel ya da tampon Kürtler diyorum.’

Bu çok doğru bir yorum. Çünkü bunlar, şiddetten ve çatışmadan uzak durmayı yeğledikleri için genellikle seçimlerde AK Parti’ye oy vermiş ve sayısal olarak şiddet yanlısı Kürtlerden çok daha fazla. Kendilerini Kürt kabul ediyor, Kürt kalmaktan yanalar. Ancak cumhuriyetle iç içe ve bir parçası olarak yaşamayı hedef bellemişler...

Gene Ergil Hoca’nın dediği gibi:

‘Kürt kimlikleri dillerinde, duygularında ve adlarında..’

Ancak...

Kültürel Kürtlerin yakınmaları var ki çok ciddi. Her şeyden önce yaşadıkları bölgeye, yani Güney doğu’ya devletin diğer bölgelere oranla, daha farklı davrandığı, hatta itip kaktığı kanısındalar.

Çünkü adlarını kullanmaları yasak, dillerini kullanmaları, yazıp çizmeleri resmen yasak. Yani Kürt olmanın bedelini ödüyorlar.

Öte yandan şiddet yanlısı siyasi Kürtler, salt ayırımcılık üzerine çalışıyor. Kalkıp bir yandan ayırımcılıktan yakınıyor öte yandansa kendileri ayırımcılığın en hasını yapıyor. Örneğin DTP salt Kürtler için siyaset üretiyor. Türkiye’nin sorunları konusunda kafa patlatmıyor, çözüm getirmiyor, varsa yoksa Kürt sorunu. Ne varki, Türkiye’nin tek sorunu bu değil. O zaman da DTP marjinalleşmekten kurtulamıyor bir türlü.

Gene Ergil Hoca’ya dönelim: ‘Dağa gitmeyi engellemek için şiddeti, bir siyasi araç olmaktan çıkarmak gerek! Kültürel Kürtleri muhattap almak zorundayız. Ayrılmak istemeyen çok büyük bir kitle olduğuna göre, onların isteklerine yanıt vermek zorundayız.’

Güneydoğu’ya yönelik 12 milyar dolarlık yatırım paketini açıkladığında Tayyip Bey, Siyasal Kürtler hemen telaşlanmış, ‘Değil 12 milyar, 120 milyar versen kaç para!’ diye naralanmıştı. İşte bunun kökeninde ayırımcılık, Kuzey Irak yönetimiyle birleşme tutkusu yatıyor. Kültürel Kürtlerin güçlenmesi, Siyasal Kürtlerinse erimesi hem PKK’nın hem de DTP içindeki şiddet yanlılarının en büyük korkusu!

Kültürel Kürtleri muhattap alıp onlarla bir masada oturup Siyasal Kürtleri tarihten ve coğrafyadan silmek için önce Kürt kimliği diye bir şeyi kabul etmek gerek! Bu gün Siyasal Kürtlerin bir başka korkusu, Türkiye’nin AB’ye girmesidir. O zaman siyasal ayrılıkçı ve şiddet yanlısı kitlenin tutunacak dalı kalmayacak...

Ama tabi devletin içinde ya da paralelinde bu Kürt kimliğine karşı çıkanların olduğunu da unutmayın. Bunlar hem güçlü hem de her türlü tezgaha açık ve herkesle çalışmaya razı. Rahmetli Turgut Özal, eğer savlar doğruysa ve bir suikaste kurban gittiyse, bunun ardında ne Bulgar Büyük Elçiliğinde içtiği limonata ne de Türki Devletleri dolaşırken yediği yemekler vardır.

Bunun ardında Türk birliğini kurma girişimleri kadar, Kültürel Kürtlerle uzlaşma ve onlara kimlik tanıma istemini de düşünmek zorundayız!