TELEVOLE PROGRAMLARI, ‘PLAYBOY’LARIN GÜNLÜK İLİŞKİLERİNİ EKRANLARA TAŞIYARAK AŞKTA “AİLE BASKISI’NI TETİKLİYOR… 

Başlıkta ki 'aşk' sözcüğünü geniş anlamda kullanıyorum.
Hem o harika , olağanüstü duyguların yaşandığı  muhteşem olguyu içeriyor hem de flört, ilişki, çıkmak, görüşmek.. ne derseniz deyin adına, onların hepsini kapsıyor.
'Mahalle Baskısı'nı o kadar çok konuşup tartıştık ki şimdi tam sırası gelmişken 'Aşkta aile Baskısı' nı konuşmasak olmayacak.
Nasıl 'Mahalle Baskısı' kadınlara yönelik ise 'Aşkta Aile Baskısı'da yine kadınlara yönelik.
Nasıl, Mahalle Baskısı kadınları kapamaya odaklı ise, Aşkta Aile Baskısı da kadınların en özel özgürlüğünü, aşkı, sevmeyi, sevilmeyi ellerinden almaya odaklı.
Biri toplumu geriye götürüyor, diğeri kadını köle haline getiriyor.
Varsa yoksa kadın!
Kapayacaksın kadını, kapayamıyorsan alacaksın elinden aşkı.
Yaa nedir bu kadınlardan alıp veremedikleri?

***

NESİL ÇATIŞMASI

Bir önce ki yazımda ünlü Fransız düşünür Andre Gortz'un  bir sözünü aktarmıştım.
Aşk bir toplumsal aykırılıktır diyordu ve bu nedenle dikta rejimlerinde hep aşk yasaklanmıştır diye ilave ediyordu.
Demek ki aşk, sadece özgür toplumların, demokrasinin, insan haklarının, özgürlüklerin olduğu toplumlarda geçerlidir.
Bizde de 1900'lu yılların başından itibaren seçkinler, evliliğin başlangıcının aşk olması gerektiğini savunsalar da toplumu yönetenler, devlet ve onların etkisi ile toplum ve en son aileler de aşka şiddetle karşı çıkmış.
Aşk, hem aileye karşı gelmektir hem de toplumun ahlaki değerlerini sarsmaktır denmiştir.
Aradan onca yıllar geçmesine ve AB, daha çok özgürlük, daha çok demokrasi ve insan hakları laflarına karşın bu gün geldiğimiz noktadan geriye baktığımızda aldığımız yol bir arpa boyu bile değildir. 
Bu durum büyük kentlerin bir bölümü hariç beş aşağı beş yukarı devam ediyor.
Bir paradoks halinde nesiller arasında ki bu çatışma durmuyor, devam ediyor. 

***

TELEVOLE KÜLTÜRÜ

Televizyonların magazin programlarına, televolelelere bakıp da pekâlâ bizde de aşk vardır ve bu aşklar özgürce yaşanıyor diye düşünürseniz aldanırsınız.
’Playboy’ların mankenlerle günlük, haftalık, aylık, düzeyli ilişkilerini(!) aşk olarak topluma sunmak, aslında aşkta ki aile baskısını artırmaktan başka işe bir işe yaramıyor.
İşte aşk dedikleri şey bu iğrençliklerdir, biz bunlardan kızlarımızı, kadınlarımızı kurtarmalıyız dediklerinde onlara hak vermemek mümkün mü?
Çok küçük bir azınlığın çılgınlıklarının ve yaşam tarzlarının tüm toplumda geçerli olduğunu iddia etmek ve öyle kabul etmek akıllara ziyandır.
Bu iddialar ve kabuller hem mahalle hem de aile baskısını artırmak içindir.

***

AŞKI, EZİLE BÜZÜLE YAŞIYORLAR 

Çok küçük bir azınlığın dışında tüm yurtta, hangi genç kızlarımız hangi kadınlarımız, severken, sevilirken, aşkı yaşarken özgürce hareket edebiliyorlar mı?
Kendi kişiliklerinden, gururlarından ödün vermeden eşit koşullar altında aşklarını yaşayabiliyorlar mı?
Kaçak, saklanarak, kimseye duyurmadan, yalan söyleyerek bir şeyler yapmaya çalışıyorlar.
Erkeklerin karşısında o aşkı yaşarken ezilip bükülüyorlar.
Ya babam duyarsa?
Ya ağabeylerim ne der?
Erkek kardeşim bozulursa?
Korku ile aşk yaşanır mı? Korku ile sevilir mi?

***

Evlenmelerin gittikçe azaldığı, boşanmaların ise gittikçe çoğaldığı bir dönemden geçiyoruz.
Gözlemler onu gösteriyor ki ancak aralarında aşk olan, birbirlerini seven çiftlerin evliliği devam ediyor. Ve bu böyle devam edeceğe benziyor.
Nikâhta keramet var sözü geçerliliğini çoktan yitirdi.  Nikâhın bir kerameti filan kalmadı.
Şimdi keramet sevgide, aşkta !
Sevmeyi, sevgiyi, aşkı yasaklarsanız,
Kadını özgürleştirerek onu cinsel obje durumundan çıkaramazsanız,
Kadını toplumdan soyutlarsınız.
Toplumun temeli olan aileyi çökertirsiniz.
Toplumu geriye götürürsünüz
Sizin daha çok özgürlük, daha çok insan hakları, daha çok demokrasi sözleriniz havada kalır.
Kadını özgürleştirmeden, aşkı, sevgiyi yasaklayarak ne demokrasi ne özgürlük ne insan hakları olur.
Özgürlüklerin temeli sevmek özgürlüğüdür.