Kimileri Bu Ülkede Neden Bu Kadar Putin-Sever? 

Hasan Cemal / Milliyet

Türkiye’deki Rus’çuları, Çin’cileri iyi izleyin!

Kimileri neden bu ülkede Rusya’nın güçlü adamı Vladimir Putin’i bu kadar sever?
Türkiye’nin sırtını Avrupa Birliği’e dönüp Rusya’yla, Çin’le birlikte başka sulara açılmasını ne diye savunur?
Bunun için Türkiye’de son yıllarda niçin gizli kapaklı işler çevrilir, darbesel senaryolar hazırlanır, örneğin Ergenekon adıyla?
Yanıt karmaşık değildir.
Tek cümledir:
Demokrasiyi sevmedikleri için...
Türkiye’ye birinci sınıf demokrasiyi değil, kışla düzeni gibi ikinci, üçüncü sınıf rejimlere layık gördükleri içindir ki bu çevreler, Putin-sever’dirler.
Ve Rusya’daki, Çin’deki otoriter rejimleri Türkiye’de görmek için yanıp tutuşurlar.
Bakın, Rusya Başbakanı Putin son Paris ziyaretinde ne demiş:
“Rusya’da insan haklarının olmadığına ilişkin korkular, azınlıklara baskı yapıldığına dair iddialar  son derece abartılı. Bu konu, Rusya’nın bazı hedeflere ulaşmasını engellemek, Rusya’nın içişlerine kolayca karışabilmek için bir baskı unsuru olarak kullanılmak isteniyor. Batı’nın bir bahanesi bu...”
Ne kadar klasik değil mi?
Kulağımıza hiç yabancı gelmiyor.
Putin’in bu sözlerine benzeyenleri Türkiye’de demokrasiden hazzetmeyenlerden ne kadar çok dinledik, dinlemeye de devam ediyoruz.
Bu gibilere Rus’çu, Çin’ci diyebilirsiniz.
Devletin rolüne ağırlık verseler de, ‘pazar ekonomisi‘ne fazla bir itirazları olmadığı görülüyor bu çevrelerin.
Ama çok sıkı milliyetçiler...
Koyu milliyetçilik yapıyorlar.
Demokrasiden hiç hazzetmiyorlar. Ağızlarında sırıtıyor demokrasi sözcüğü...
Tercihleri, Rusya’daki, Çin’deki gibi otoriter rejimler.
Demokrasiydi, insan haklarıydı, hukuk devletiydi gibi dertleri yok.
Tam tersine...
Bu alanlarda çıtayı yükseltmenin Türkiye’yi böleceğini, Türkiye’de laikliği zayıflatacağına inanıyorlar.
Ayrıca, otoriter rejimle ekonomik büyümenin daha hızlanacağı kanısındalar.
Bu nedenlerle AB’ye karşılar.
Bunun için Rus modeli istiyorlar.
Çin modeli sempati yaratıyor onlarda.(*)
Çünkü bu iki model de piyasa ekonomisini siyasal alanda ‘liberal olmayan yol’dan uyguluyor. Bu çizgi, Batı’daki bazı odaklarda ‘liberal olmayan kapitalizm’ tarif ediliyor.
Batı’nın siyasal liberalizmini ve demokratik değerlerini reddediyor iki model de.
Ortak yanları, aşırı milliyetçilik.
İnsan hakları deyince, bunu Amerika’nın, Avrupa’nın kendi iç işlerine müdahaleye zemin hazırlayan bir ‘insan hakları emperyalizmi’ olarak görüyor ve reddediyorlar.
Rus ve Çin modellerinin özeti bu.
Bizde de “Bu modeller neden olmasın?” diyenler, -Kızıl Elmacılar, Ergenekoncular- uzun zamandan beri AB’ye ve demokratik hukuk devletine sırtımızı dönüp, Rus’çu ve Çin’ci modellere doğru açılmaktan yanalar.
Bu yüzden AKP kapatılmış, Türkiye’nin AB yolu kesilmiş, rejim krizi patlamış, hatta açık darbe yapılmış, umurlarında bile değil.
Rus’çuları, Çin’cileri iyi izleyen!
Son söz:
Yanlış anlaşılmasın; yüzü Batı’ya dönük, AB yolunda inatla yürüyen Türkiye’nin Rusya ve Çin’le her bakımdan çok iyi ilişkiler içinde olmasını yıllardan beri savunuyorum.
———————————-
* Çin ve Rus modelleri, dünyanın halleri ve demokrasi tartışmalarına ilişkin bazı makaleler: Liberal Capitalism, Gideon Rachman, Financial Times, 9 Ocak 08; Demokrasiye İnancımızı Yitirmeyelim, Gideon Rachman, Financial Times, 21 Ocak 08, (Radikal 23 Ocak 08); Modernite’nin Önşartı Demokrasidir, Joschka Fischer, Eski Alman Dışişleri Bakanı, The Daily Star, 5 Mart 08, (Radikal, 16 Mart 08); bu arada Alan Greenspan’in The Age of Turbulence isimli kitabında, “The Choices That Await China” bölümü, s.294-310, Penguin Books, 07).