Bir kedim, huzurlu, mutlu, mütevazı bir hayatım var. Kardeşlerimin kalbi kırık, onların bu mücadelesine hak veriyorum. Ben yaralarımı deşmek, bazı şeyleri araştırmak, bilmek istemiyorum. Buna hazır değilim. Belki de artık hiç gerek yok. Kardeşlerimle görüşüyorum. Onlar benim canım. Duygu çok hassas, kırılgan ve iyi niyetli. Anneme kızgın değilim. Nefret etmiyorum. Ama çok kırgınım. Bizimle görüşmek isterse ne yaparım bilmiyorum, bilemiyorum.”