BÜYÜKANIT TOPLU NAMAZA İZİN VERDİ 

1994-1999 yılları arasında Refah Partisi'nden Diyarbakır Belediye Başkanlığı yapan Prof. Dr. Ahmet Bilgin, o döneme ilişkin ilginç anılarını Vakit'e anlattı

ORDUEVİ'NDE İFTAR YEMEĞİ“
1997 yılının Ramazan ayında Diyarbakır'da iftar yemeği verilebilecek düzgün bir mekan arıyordum. O dönem Diyarbakır'da şimdiki gibi lüks oteller bulmak oldukça zordu. Uygun bir mekan ararken aklıma birden Diyarbakır Orduevi geldi. Diyarbakır'ın o günkü şartlarında orduevi, ilin olanakları açısından en uygun mekândı.”

BÜYÜKANIT İLE YÜZ YÜZE
“Bu düşüncemi paylaşmak üzere o dönem 7. Kolordu Komutanı olan Yaşar Büyükanıt Paşa'nın yanına çıktım. Ramazan ayı boyunca iftar yemekleri verebileceğim uygun bir mekan aradığımı ve en uygun mekanın da orduevi olduğunu kendisine ilettim. Yaşar Paşa teklifim karşısında 'Olur' dedi.

MÜFTÜ İLE GENERALLER PROTOKOLDE AYNI SIRADA
“Paşa'dan aldığım olumlu cevaptan sonra Ramazan'da sık sık orduevinde iftar yemeği veriyordum. Generaller, vali, ilçe belediye başkanları ve muhtarların yanı sıra müftüyü de orduevinde verdiğimiz iftar yemeklerine davet ettim. Protokol sırasında yeri olmayan müftüyü, vali ve generallerle aynı protokol sırasına aldım.”

MÜFTÜYE İTİRAZ!!
“Müftüyü (dönemin Diyarbakır Müftüsü Mehmet Köse) iftar sofrası protokolüne almam üzerine, orduevinde askerler arasında gözle görülür bir telaş yaşandı. Üst düzey rütbeli askerden tepki alacaklarını bilen askerler 'Başkanım, müftünün protokol sırasında yeri ve ismi yok. Eğer müftüyü oturtursan komutanlarımız bize kızar' diyerek beni vazgeçirmeye çalıştılar. Yaşar paşa müftünün protokolde yer almasına saygı gösterdi.”

TOPLU NAMAZ
Emir subayına 'Namaz kılacağız, mescid nerede?' diye sordum. Emir subayı 'Orduevlerinde mescid olmaz' dedi. Bu cevap beni şaşkına çevirdi. 'Hiçbir şeyin eksik olmadığı, her şeyin düşünüldüğü orduevinde mescidi mi düşünemediniz?' dedim. Masadan kalktım. Orduevinde namaz kılınacak uygun bir yer ararken aklıma birden orduevlerinde Genelkurmay başkanlarına tahsis edilen ve geldiği zaman kalması için sürekli hazır tutulan özel daireleri geldi. Emir subayına özel dairede namaz kılacağımızı söyledim. Genç subayın rengi bir anda kül gibi oldu. 'Nasıl olur başkanım. Özel dairede namaz kılmak görülmüş şey değil.' Ama ben ısrarlı tavrımı sürdürdüm. 'Bir şey olmaz. Aç! Sadece namaz kılacağız' dedim.”

VE ÖZEL DAİRENİN KAPILARI AÇILDI
“Bu sözlerim üzerine emir subayı askerlere 'odanın kapısını açın' talimatı verdi. Odadan içeriye girdiğimizde bu odalara neden özel daire dendiğini daha iyi anlamıştım. Mescidi olmayan orduevinde seccade olamayacağını bildiğim için askerlerden temiz çarşaf getirmelerini istedim. Çarşafları seccade niyetine yere serdikten sonra müftü imam oldu. Ve cemaatle o özel dairede namaz kıldık. Tabii namazı cemaatle kıldığımız için sesler dışarıdan rahatlıkla duyuluyordu. Çetin Doğan Paşa, çok sinirlendi. Durumu Yaşar Paşa'ya iletti. Durum müzakere edildi ve Yaşar Paşa, namazın özel dairede kılınmasına razı oldu. Biz o namazı orduevinin özel dairesinde kıldık yani!.. Kıyamet mi koptu!..”