TERCÜMANIN DUAYENİ CEVAPSIZ SORULARI YAZDI 

SANDIKTAN BABAM ÇIKSA... 

HÜRRİYET Gazetesi’ndeki Latif Demirci’nin muhteşem karikatürü, bugün içerisinde bulunduğumuz durumu en güzel şekilde anlatıyor. Ortadirek, Türkiyemizin çimentosunu oluşturan bir ailenin oturma odası... Hanım ütü yapıyor, bey elinde gazetesi ve ikisi de düşünceli... Aynı konuda düşünceliler... “Ak Parti’ye mi verdi acaba” diye, birbirlerinden duydukları şüpheyi düşünüyorlar! Yüzde 47’nin nereden çıktığına akıl erdiremedikleri için. Bu seçimde akıl almaz bir durumu tüm ahali kendi arasında konuşuyor. Rivayet muhteliftir...
Turk Time adlı internethaber sitesinin sahibi ve Güneş Gazetesi Yazarı Talat Atilla’dan aktarıyorum.
“Seçimden bir gün önce ciddiye alacağım bir kaynaktan ilginç bir bilgi geldi. İddiaya göre İstanbul’un bazı ilçelerinde bir parti adına 200 bin evet mührü basılı seçim pusulaları yakalandı. İstanbul polisi tarafından el konulan seçim pusulaları, bir ilçe emniyet müdürlüğünün bahçesinde imha edilmiş. Yine aynı kaynaklara göre, evet mühürü basılı 200 bin seçim pusulasının yakalandığı ilçeler şöyle; Güngören, Bayrampaşa, Gaziosmanpaşa, Sultanbeyli, Samandıra ve Sarıgazi. Böyle bir olay gerçekleşmiş ise suçluları yakaladıkları için İstanbul polisini kutlarım. Hem suçluları yakaladıkları için, hem de basına sızdırmadıkları için! Neden sızdırmadıklarını bilmesem bile!..”
Talat Atilla, aynen böyle yazmış, kendisi çok iyi haber alan bir gazetecidir. Hangi partidir acaba bu müthiş olayda adı geçen ve neden bu konu üstü örtülü öylece durmaktadır?!.
Bu seçim sonu, işin içerisine “uzay”ın karışması ile de anılacak. Hürriyet Yazarı Çölaşan gibi okuyucularımızdan, Mehmet Bey de “uzayda mıyım?” diye soruyor!..
“Ben bu seçimden hiçbirşey anlamadım, kimle konuşursam konuşuyum oyunu AKP’ye vermediğini söylüyor... Peki nereden geldi bu kadar oy? Ya ben uzayda yaşıyorum, ya ortada bir sahtekârlık var, ya millete büyü yapıldı seçim yapılırken, inanasım gelmiyor hâlâ.”
Sayın Güneş Özhan’ın yazdıklarını okuyalım.
“Geçen gun bir otel inşaatında sigortasız çalıştırılan bir işçi zehirlenmiş ve 3-5 dakikayla hayata tutunmuş, ölümden dönmüş. Polikliniğe kaldırmışlar. Ben de yandaki sedyede yatıyorum.
Soruyorum ne oldu diye, anlatıyor. Sigortasızım, çok kötü koşullarda çalışıyoruz, perişanız diyor. Bir makine varmış, bunların zehirlenmesine neden olan ölçümü gazın ölçümünü yapan cihaz. Almamış patron. İşçinin canı ucuz ya (!) onu sokmuş o küçük deliğe, o da zehirlenmiş farkında olmadan. Soruyorum, kime vereceksin oyunu diye, söylüyor. Şaşkınlıktan konuşamıyorum bir kaç saniye. Yutkunuyorum ve başlıyorum konuşmaya, adeta haykırmaya. Seni ölümle burun buruna getiren şu durumun baş mimarlarından olan bir adama nasıl böyle rahat vereceksin oyunu diyorum. E abla, ‘baba adam’ demesin mi, daha da şaşırıyorum. Halkımızın kriterine bakınız. Neyin babası diyorum, bir yanıtı yok. Kekeliyor, abla sen kime oy vereceksin diyor. Kime vereceğimi boş ver. Bir milyon oyum olsa birini bile vermem o adama diyorum. Şimdi şaşırma sırası onda. Neden diyor. Başlıyorum saymaya. Bizim olan ne bıraktı ki diyorum. Her şeyi sattı. Neyi sattı ki abla diyor!..
İnanamiyorum, haberi bile yok, tek tek sayıyorum aklıma bir çırpıda gelenleri. Bu kadar değil ki diyorum. İşsizlik % 20 diyorum. Yarın kapının önüne konmayacağının garantisi yok. Her bebek 5000 dolardan fazla borçla doğuyor diyorum, diyorum da diyorum ne gelirse aklıma... Ayrılıyorum oradan, daha da hastalanmış şekilde, sinir küpü olmuş bir halde. Nasıl bu hale getirildi insanlarımız, nasıl boyandı gözleri, daha içlerinde bulundukları duruma nasıl geldiklerinden, sorumlularından haberleri bile yok, hiç düşünmüyorlar bile bunca olup biten neden diye. Neden isyan ediyor bu insanlar, niye sokaklara dökülüyorlar, milyonlar o halde diye merak etmiyorlar bile...
İşte hayal edilen seçmenleri tam da bu:
Bilinçsiz, okumayan, açlıkla sınanıp bir lokma ekmeğe muhtaç edilen insan yığınları, sorgusuzca kullanılan oy kaynakları! Çünkü bu bilinçli şekilde cahil, eğitimsiz bırakılan yoksulluğa mahkum edilen, bir çuval pirince 300 kg. kömüre adeta satın alınmaya çalışılan halk böyle kaldığı sürece, çok kanları akacak, kardeşlerimizin, kocalarımızın, ağabeylerimizin, evlatlarımızın!..”
Var mı bu işin başka türlü bir izah tarzı?