Gazeteci kimliğini gizleyerek 6 ay polis oldu! 

Valentin Gendrot, şiddetin neredeyse sıradan sayılacak kadar sık kullanıldığını ileri sürüyor ve bir keresinde bir polis memuru tarafından dövülen ergen bir çocuğa karşı delil karartmaya zorlandığını anlatıyor.

Gendrot, Guardian'da yayınlanan açıklamalarında "Devleti temsil eden polis memurlarının siyah, Arap ya da göçmenlere 'piçler' diye hitap ettiğini duymak beni gerçekten şoke etti, ama bunu herkes yapıyordu" dedi.

BBC Türkçe'de yer alan habere göre, şiddet kullanan polislerin aslında azınlıkta bir grup olduğunu söyleyen Gendrot, "Ama sürekli şiddet kullanıyorlardı" diyor ve polisin yeni memurları ne kadar kötü eğittiğini, ne kadar az maaş verdiğini öğrenmenin de kendisini çok şaşırttığını söylüyor.

Gendrot sürekli bir stres, düşmanca muamele ve şiddetle boğuşan polis memurlarının, depresyona hatta intihara sürüklendiklerini de söyledi.

Polisin orantısız şiddet kullandığı eleştirileri, ABD'de George Floyd'un beyaz bir polis memuru tarafından gözaltına alınırken öldürülmesinden sonra Fransa'da büyüyen ırkçılık ve polis şiddeti karşıtı gösterilerle bir kez daha gündeme gelmişti.

6 AY POLİS MEMURLUĞU YAPTI

Araştırmacı gazeteci Valentin Gendrot polis teşkilatını yakından izleyebilmek amacıyla polisliğe başvuru yaptı ve Paris'in suç oranının, polisle mahalle sakinleri arasındaki gerilimin daha yüksek olduğu bir semtinde görev yaptı.

Bu süre içinde yaşadıklarını, gözlemlerini kaleme aldığı kitabı Flic (aynasız) dün yayımlanan Gendrot, sadece üç aylık bir eğitim gördükten sonra devriyeye çıkmaya başlamış.

Polislerin, birçoğu çocuk yaşta olan gençlere karşı hemen her gün şiddet kullandığına tanık olduğunu söyleyen Gendrot, bir tür kabile sistemi ile memurların birbirini korumak için safları sıklaştırdığını ve bunun da bir cezasızlık durumuna yol açtığını anlatıyor.

"Karşılarındakini bir genç olarak değil, suçlu olarak görüyorlar. Bu 'insansızlaştırma' bir kere yerleştiğinde, bir ergene ya da göçmene dayak atılması gibi şeyler de meşrulaşmış oluyor" diyor.

"Beni en çok şaşırtan ise sanki hiç bir üstleri yokmuşçasına, hiyererşi, denetim yokmuşçasına, sanki bir polis memuru herhangi bir anda şiddet kullanmayı kendi özgür iradesiyle ya da o an nasıl hissettiğine bağlı olarak seçebilirmişçesine, kendilerini ne kadar dokunulmaz hissettikleriydi. Çalıştığım karakolda hemen her gün ırkçı, homofobik ve maço yorumlar bir kısım çalışma arkadaşım tarafından sarfediliyor, diğerleri tarafından da hoş görülüyordu" diye yazıyor.