Aydınlıktan Esra Atalay Kaddafi Libya’sını madde madde yazdı:
"Dünya bir diktatörden kurtuldu", “Tiran’ın sonu”, “Diktatörün ölümü” , “Kaddafi, son”, "Ateş etmeyin diye yalvardı", "Bir diktatörün sonu"... Atlantik medyası ve onların Türkiye ayağı yandaş medya, Libya lideri Kaddafi'nin ölümünün ardından bu başlıkları attı. Peki Kaddafi nasıl bir diktatördü?...
Gazetelerde kanlı fotoğrafları boy boy gösterilen, sunucuların ölüm haberini sevinçle verdikleri Kaddafi ülkesine 42 yıl boyunca “zulmetti”. “Diktatörün” 42 yıllık “zulüm” tablusunu, NATO’nun iktidar yaptığı UGK’nın Libya’sı ile karşılaştırmak için veriyoruz:
Libya'da evlerde kullanılan elektrik bedava.
Su ve doğalgaz zorunlu ihtiyaç kapsamında olduğu için bedava.
Libya'da eğitim ve sağlık hizmetleri bedava.
Libya devleti, tüm hastalara ilacı hiçbir ücret talep etmeden veriyor.
Benzinin litresi 0.08 Avro, yani bir Libyalı'nın bir litre benzine ödediği para Türk Lirası'yla yaklaşık 20 kuruş.
Libya ulusal bankaları faiz almıyor.
Libya vatandaşları hiçbir şekilde vergi ödemiyor.
Libya hem Afrika'da hem de tüm dünyada en borçsuz ülke.
Libya'da arabalar fabrika çıkış fiyatına satılıyor, nakliye bedellerini ise devlet karşılıyor.
Yurtdışında burslu okuyan öğrencilere Libya devleti iadesiz olarak aylık 1650 Avro burs veriyor.
Libya'da tüm üniversite mezunları bir iş bulana kadar maaşa bağlanıyor.
Libya'da evlenmek isteyen tüm çiftlere devlet 150 metrekarelik daire veriyor.
Libya'da istisnasız olarak her aile aylık 300 Avro, yaklaşık 760 Türk Lirası yardım alıyor.
Petrol gelirlerinin yüzde 90'ı Libya halkına gidiyor.”
19
16
