Dink Cinayetinde Flaş Gelişme 

Bugün, yeniden 27 Mayıs’ın darağacı hayalleri kuran Deniz Baykal ve Devlet Bahçeli, acaba 27 Mayıs’ın yıldönümlerinde Türk düşünür ve aydınlarının, köşe yazarlarının, o meşum vakanın mağdurları olan yakınlarının yazdıklarını, söylediklerini; her yıl artan sayıda o karanlık dönüm noktası üzerine yayınlanan hatırat ve incelemeleri okurlar mı bilmem? Söylemlerine, tahrik ve tehditlerine bakılırsa, her ikisi de bu konuda girişilecek bir cinnet denemeye canı gönülden katkı vermeye, toplumsal tepki oluşmaması için gönüllü yandaş olacaklarını öylesi açık açık belli ediyorlar ki, demokrasi özlemi çeken her vatandaş için bundan daha büyük bir talihsizlik, ağlanacak hüsran düşünemiyorum. Üç masum ve mazlumun kanına bulaşmış o meşum olayın doğurduğu kuvvet/kudret mücadelesi kendinden sonraki tüm cuntaların, muhtıraların, darbelerin, hesabı sorulamayan öncüsü olarak tarihteki yerini alırken; demokrasi adına gelinen noktadan tekrar bir dipsiz kuyuya itilmenin vebalini bu liderler kendilerinden sonrakilere nasıl miras bırakacaklar, doğrusu anlamak güç. 27 Mayıs ve 12 Eylül darbelerinin kimlerle işbirliği içinde yapıldığına tarih şahit; 27 Mayıs’ın üzerinden yıllar geçtikten sonra, 12 Eylül’de ise ilk 24 saat içinde ABD tarafından işbirliği itirafları, o darbecilerin yüz karası olarak tarihteki yerini aldı. Diğerlerinin de işbirlikçileri peyderpey hatıratlarda yerini almaya başladı; hangi cuntacıların kimlerle işbirliği yaptığı, kimlerin hangi çıkarlar uğruna toplumu manipüle ettiğinin kirli çamaşırları ortaya dökülüyor. Umarım, siyasi hayatın vazgeçilmezi siyasi parti liderleri bu gün vesilesiyle başlarını ellerinin arasına alıp soğukkanlı bir değerlendirme yaparlar.

Darağacında ÜÇ YİĞİT, diktacı zihniyetin kurbanı oldular. 27 Mayısta sadece üç şehidimiz değil, demokrasi ve halk iradesinin ta kendisi katledilmiştir. Siz ABD’ci falan gibi iftiralarına bakmayın. Merak ediyoruz, Devrim adı ile bu cinayetlere karışanlar acaba huzurlu mudurlar? Çıkar kaygısıyla ve ABD'nin kışkırtmasıyla(ABD’li yetkililer bunu yıllar sonra kabul etmiştir.) yapılan sözde devrim ülkeye ne fayda sağlamıştır. Arkasında halkın bulunmadığı gereksiz ve karanlık bir devrimdir. Türkiye'yi çağın çok gerilerine götüren bir devrimdir. Devrim dediğin halkın ekseriyetinin iştiraki ile olur. Arkasında Halk olmadığından ve halka rağmen kin, öfke ve kışkırtmayla yapıldığından ihtilalciler hep beddualarla anılacaktır. Bu ülkenin nimetlerini tıksırıncaya kadar yiyip içip de bu Millete ve bu Devlete kötülük yapanları ve ihanet edenleri Allah’a havale ediyoruz. İnşallah böyle maceraperestler bir daha çıkmaz. Bizler ne ecdadımızı, ne geçmiş şehitlerimizi, ne de demokrasi şehitlerimizi ve ne de bugün hainlere karşı verdiğimiz şehitleri unutmadık, unutmayacağız. Dünyanın her neresinde, her cephesinde ve her ne köşesinde ismi bilinen veya bilinmeyen bir şehidimiz varsa Allah(C.C.) hepsine gani, gani rahmet kılsın.

Yukarıdaki tarihi tespitlere tamamen katılıyorum. 1960 ın benzeri 28 Şubatta değişik yöntemle uygulamaya konuldu. 1 Mart 2003 den 2008 lerin bu günlerne kadar ise çok daha değişik aynı amaçlı eylemler uygulamaya konuluyor. AKP nin izlemiş olduğu yanlış dış politikaların içeriye yansımaları, aynı odaklar vasıtası ile 27 Nisan ve 2008 in son altı ayında yaşamış olduğumuz "bildiriler sersinin" ortaya çıkarmış olduğu sendromdur. 2008 deki gelişmelerin tümünün ardında İRAN Operasyonu yatmaktadır.!

bu yazıyla ilgili söylenebilecek çok net tespitler var; Türkiye devleti menderes döneminde de amerikaya danışmadan bişey yapamaz haldeymiş, şu andaki hükümette de öyle. aslında bu iki dönem arasında kalan hükümetlerde de çokluk öyle... Kimse bazı durumlar karşısında (örnek şekil 1 a)egemenlik kayıtsız şartsız milletindir, biz millete tabiyiz, millet ne derse o olur gibi tribün cümlelerine sığınmasın. Uluslararsı arenada bağımsız bi ülke değiliz, yani egemenlik milletin falan değil! peki kimin??