Talat Atilla İstisnalar kaideyi zorlarsa darbe olabilir! Erdoğan'ın talimatı doğru değil! |
Adnan Küçük 31 MART SEÇİMLERİ: DERSLER, MESAJLAR, TEPKİLER, RUH KAYBI (2) |
Cengiz Altınsoy Kökle gitsin |
Kıvılcım Kalay ŞİMDİLİK |
Canan Sezgin DEĞİŞİM IŞIĞINI YAKIN! |
Tuğrul Sarıtaş 'ISTAKOZ' BOĞAZINDA DÜĞÜMLENDİ |
Tekin Öget GERÇEKTEN DE TAM YOL İLERİ Mİ? |
Esra Süntar RİSKİN REKABET TERMİNOLOJİSi |
M. Kürşat Türker AZRAİL |
Yalçın Toker ATATÜRK BEŞİKTAŞLI.. |
Haktan Kerem Ural Yeni dünya düzeni ve Türkiye |
Sima Güleser Polat İPİN UCU KAÇTI! |
Uğur Özteke SAĞLIKTA KANDIRMACA YENİDEN Mİ BAŞLIYOR? |
Siyasetin bu kadar çürütücü, oyalayıcı, yorucu, icat edenlerin bile tanımlamakta zorlandığı bir eylem olduğunu bilsek bile gönül yorgunluğumuza çare olmuyor.
Veba gibi… Sanata, basına her yere bulaşıyor.
Mahalleyi aştı, öyle bir şehir baskısı var ki;
“Yaşamın kendisi siyaset” diyorlar.
Bulaşmazsan, “Ot”, bulaşırsan, “Adam”, bayrağını sallarsan, “Militan” diye diye sınıfların içinde sınıflara ayırıyorlar.
Yorulmuyorlar da…
Eskiden mahallede bir kavga olsa; kim haklı, kim haksız şrakkk diye bilirdik.
Canlı mobeseler gibi izlerdik.
Pijamayla çıkılırdı mahalle meydanına kavga etmeye…
(Aydın Doğan’da o nesilden gelir!)
Genelde küfür edene kızar, “Hop! ağzını bozma, çoluk çocuk var!” derdik.
Gerçi küfür edene, “Cesur adam!” diyen de vardı ama azınlıktı onlar.
Kavgayı genelde küfür edenin kazanması ilginç gelirdi bana.
Hasmı korkar, geriler, bu arada mahalleli ayırana kadar iki tane çakardı!
Ferasetimiz dumura uğradı uğrayalı, haklı-haksız konusunda zaman zaman kafamız karışıyor.
Karışıyor dememe bakmayın, belki de yalnız benim kafam karışıyor, suç ortağı arıyor olabilirim!
Canımın sıkkın, kafamın karışık olması günah mı?
Yoksa, bu hakkım da mı yok?
Bu telaş, bu kavga neden?
Hedonist yaşam için mazoşist olmayı göze alan saçma sapan yığınlara dönüştüğümüzü gerçekten görmüyor muyuz?
Yoksa bu evreni insan kılığında uzaylılar mı işgal etti?
Saçma olanla, gerçek olanın birbirine bu kadar yakın olduğu başka bir yüzyıl oldu mu?
Allah’tan başka herkese çok kırgınım…
En çok kendime…
İzah yorgunluğundan, idrak yoksunluğuna bu kadar yaklaştığım bir zaman dilimi hiç olmamıştı…
Başım da benimle gelecek diye gidemesem de...
Başımı alıp, gidesim var!
E-posta Facebook Twitter Yazdır Önceki sayfa Sayfa başına git |
Bu yazı 36642 defa okunmuştur. |
Yorumcuların dikkatine… • İmlası çok bozuk, • Büyük harfle yazılan, • Habere değil yorumculara yönelik, • Diğer kişilere hakaret niteliği taşıyan, • Argo, küfür ve ırkçı ifadeler içeren, • Bir iki kelimelik, konuyu zenginleştirmeyen, yorumlar KESİNLİKLE YAYIMLANMAYACAKTIR. |