ESKİ MİT'ÇİNİN GÖZÜNDEN BARZANİ'NİN YARINI... 

Mahir kaynak/Star

Yeni aşama

Bölgemizdeki düzenlemelerin odağına Türkiye yerleşmiş durumda. Önümüzdeki günlerin en sıcak gelişmeleri ülkemizi yakından ilgilendirecek gibi görünüyor. Yeni durumun Kürtleri nasıl etkileyeceğini irdelemek istiyorum.

Kürt önderleri ciddi bir yanılgı içindeydiler. Hem Avrupa ülkelerinin hem de ABD’nin onları desteklediğini düşünüyorlardı. Herkes bölgedeki Kürt halkının sorun saydığı şeyleri çözmek için seferber olmuşlardı ve bunu demokrasi adına yapıyorlardı. Bazı Kürtler buna inandılar diğerleri işlerine geldiği için bu söylemin aracısı oldular.

Oysa dünyanın gündemindeki sorunlar çok farklıydı ve Türkiye’nin konumunun ve rolünün ne olacağı belirleniyordu. Kürtler Türkiye’ye yönelik bir manivela olarak kullanıldıklarını, kimsenin onların sorunlarıyla ilgilenmediğini fark edemediler.

Kürt önderleri tatlı bir rüyanın zevkini yaşıyordu. Birileri yerin altında petrolü çıkaracak, bunları pazarlayacak ve elde edilen gelirin de kendilerini refah içinde yaşatacak bir bölümünü onlara verecekti. Petrol üreten Arap ülkelerinin yaşamına benzer bir gelecek düşlüyorlardı. Bu zenginliğin çok uzak olmayan bir gelecekte sona ereceğini düşünseler bile önümüzdeki sürenin onları zengin edeceğini ve petrolün değersiz ya da yetersiz olduğu zaman zengin bir ülkeye giderek birikimlerini kullanacaklarını düşünüyorlardı. Zaten Arap yöneticileri de aynı hesabın içinde değiller miydi? Arkalarında hiçbir şey üretmeyen ve bu yüzden sefaletten başka bir geleceği olmayan halk kalacaktı. Bu Yaradanın takdiri idi. Yöneticiler imtiyazlı doğmuş ve ağa, şeyh gibi üst tabakanın soyundan gelmişlerdi. Böyle olmayan bir Kürt önderi tanıdınız mı?

Bunlara göre dünyadaki tek sorun Kürt sorunuydu ve bu çözülürse barış ve mutluluk gelecekti. Aslında böyle düşünmelerinde aykırı bir durum yoktu. Çevrelerindeki insanların sorunlarıyla benzeşiyordu ve başörtüsünü giymek ya da çıkarmak her işin önünde görülüyordu. Onlar da bu sorun çözülürse dünyanın güllük gülistanlık olacağını düşünüyordu. Güzel rüyaların en kötü yanı uyanmaktır. Türkiye belli bir çizgiye gelince kullanılan manivelaların değeri kalmadı. Yeni çizgimiz ülkede farklı etnik grupların varlığını kabul etmek, dinin rolünü önemsemek ve dindar eğilimlere yaşam şansı vermek olarak özetlenebilirdi. Yani değişim herkesin zannettiğinden farklı bir yöndeydi. Türkiye’yi bölerek küçültmeyi düşünenler kaybetmiş, ideolojisinin değişmesi gerektiğini söyleyenler kazanmıştı. Yeni dönemin özelliklerini şöyle özetleyebiliriz: Kürtleri destekleyen ABD’nin yönetim modeli doğuştan gelen imtiyazları olan bir yönetici seçkini desteklemek biçiminde değildir. Bu model İngiltere tarafından kullanılmış ama artık işlevini yitirmiştir. ABD’nin yönetim modeli halk eğilimlerini kontrol eden mekanizmaları, yani medya ve eğitim kurumlarını kontrol altına alarak yönetime istediğini seçtirmektir. Buna demokrasi der ama onun istediği iktidara gelir.

Bu nedenle ABD’nin Kuzey Irak’taki feodal önderlere dayanan bir yönetime güvenmeyeceğini ve bunun, halkı kontrol eden başkaları tarafından bertaraf edilebileceğini düşünür ve böyle bir yönetimi kendisi kurar.