Osmanlıların çok kullandığı bir harç çeşididir. Bizans'ta da su geçirmezlik özelliği nedeniyle sarnıç, su kuyusu, su kemeri, hamam vb. yapılarda kullanılmıştır. İçine çeşitli katkı maddeleri (yumurta akı, incirin sütlü suyu, domuz yağı vb. ) katılarak da kullanıldığı çeşitli yerlerde geçiyor.
Elastikiyeti çok yüksek olan bu harç, deprem anında en önemli koruma görevlerinden birini üsleniyor. Bu harç ve sıvalar tuğla kırıklarının özelliğinden dolayı suya oldukça dayanıklı.
|
