|
|
Dikkat ettiniz mi bilmiyorum; Gazeteciler ropörtaj yaptıkları siyasetçilerin yanında her daim ayak ayak üstüne poz verirler. Hele bu kişi parti lideriyse, bir de geriye yaslanırlar… Bu huy bende de var… Daha doğrusu sonradan oldu… O dönem Hürriyet Gurubu gazetelerinden olan Sonhavadis adına bir parti lideriyle ropörtaj yapmıştım... Ertesi günü tüm tanıdıklarımdan azar işittim! “Yuuuh.. Ne o süklüm püklüm oturmussun, yayıl şöyle, ayaklarını ayaklarının üstüne at” Bir kısmı daha da ileri giderek “Öyle bir bak ki lidere; Aha birazdan beni bitirecek” desin. İlginç olanı ise o ropörtajımda büyük bir skandalı ortaya çıkaracak itiraf demeci verilmiş bana… Ama hiç kimsenin umurunda değil tabi… Aradan 3 gün geçtikten sonra tüm basın benim ropörtajı konuşuyor ama tek kelime benden söz eden yok… Varsa yoksa bacak muhabbeti… Bir ara kendi kendime şöyle dedim: “İyi otursaydım bunlar başıma gelmezdi!” 3-4 gün önce DSP Genel Başkanı Zeki Sezer’le ropörtaja gittik Ersin Tokgöz’le… Bir baktım sevgili Ersin (Tokgöz) hemen ayaklarını ayaklarının üstüne atmış… Zaten mengene gibi bacak var… Bende usulca sol bacağımı, sağ bacağımın üstüne yerleştirdim… Bakışlarımı keskinleştirdim, hafiften geriye yaslandım… Bir ara içimden kendime güldüm… Tebessümüm, Zeki Sezer’e yakalandı! Niye güldüğümü merak ettiğini hissettim… Çünkü, son derece ciddi bir konudan bahsediyordu… Tabi Ersin’in bacakları yılan gibi birbirine sarılı yine… Ayak ayak üstüne atmaktan yorulunca indirdim bacaklarımı yere… O da ne? Erol abi (Tümayer) şakır şakır fotoğraflarımızı çekiyor ve benim ayaklarım yerde! Ayaklarımı o kadar hızlı üst üste attım ki, çıkan sesten Sezer bir kez daha yüzüme bakıp, ne olduğunu anlamaya çalıştı… Ben de başımı yavaşça aşağı indirip, “ne kadar da güzel konuşuyorsunuz” mealinde bir fotoğraf çizdim… Ne yapayım?
Sanırım bu biraz da eşitlenmek arzusu, belki de “Ben ropörtajını yaptığım bu lidere çanak soru sormuyorum” hissini verme telaşı… Aslında halen her ayak ayak üstüne atışımda utanıyorum ben… Ama yine de atıyorum işte…