![]() |
Kuşaklar… A Kuşağı – At Kuşağı Taş devri. Tablet vardı ama “Apple” değil, bildiğin kaya. SMS? Duman sinyali! C Kuşağı – Çivi Kuşağı İlk yazılar. “Tweet” yok, kil tablet var. E Kuşağı – Efsane Kuşağı Ortaçağ. Zırhlar, kaleler, şövalyeler… G Kuşağı – Gramofon Kuşağı Sanayi devrimi. Elektrik yeni icat. K Kuşağı – Kaset Kuşağı Walkman dönemi. M Kuşağı – Milenyum Kuşağı 90’larda çocuk, 2000’lerde genç. Z Kuşağı – Zoom Kuşağı Her şey online. Okul, iş, aşk… SONUÇ? A’dan Z’ye kadar herkes haklı, herkes mağdur, herkes biraz komik!
A, B, C, D derken… Geldik Z kuşağına!
Ama mesele sadece harf meselesi değil; mesele trajikomik farklar.
Trajik: Akşam yemeği için mamut kovalamak zorundasın.
Komik: “Oruç muyuz?” – “Hayır, sadece yakalayamadık.”
Trajik: 160 karakter değil, 160 kilo!
Komik: Âşık olan genç, duvara çiviyle kalp kazıyor.
Trajik: Aşkını kanıtlamak için turnuva kazanman şart.
Komik: Tinder yok, kılıç var!
Trajik: 16 saatlik mesai, haftasonu diye bir şey yok.
Komik: Ampul yanınca “Cin çıktı” diye kaçmak!
Trajik: Kaset sarma = Kalemle kardiyo.
Komik: “Sevgilim için şarkı kaydettim” → Yan odadan annesi: “Oğlum yemeğe gel!”
Trajik: Nokia 3310’un pili senden uzun yaşıyor.
Komik: İnternet kafede “ANNEN ÇAĞIRIYOR” anonsu!
Trajik: Kahve soğumadan WhatsApp grubu 274 mesaj!
Komik: Dedesi “Ben köyden şehre yürürdüm” diye başlar, torun “Ben de kablosuz bağlandım” diye bitirir.
---
Kiminin derdi mamut, kiminin derdi modem.
Ama ortak nokta şu: Her kuşağın bir trajedisi, mutlaka komedisi var.