|
|
Hayat... Mola verdiğimizde bile rahat yüzü göremeyiz. Teselli ararken belki bir arı kovanına çarparız yanlışlıkla ve üzerimize saldıran arılarla bir kez daha yola koşar adım döneriz. Yorulmuşuzdur, şaşkınız, bunalmışız, yine de devam ederiz. Ve tam da o karmaşanın alışkanlığa dönüştüğü, "Hayat böyle işte!" deyip kabullendiğimiz, hayatın hep böyle çalkantılı geçeceğine kendimizi inandırdığımız bir anda, önümüzde bambaşka bir manzara belirir. Dümdüz bir yol uzanır. HİÇ ALIŞIK OLMADIĞIMIZ KADAR HUZURLU. O virajlı yollarla mücadele etmeye alışmış bedenimiz, bu dinginliğe önce şaşırır. “Bu da ne şimdi?” diye sorar iç sesimiz, fakat biraz yol aldıktan sonra anlarız: Gürültü susmuştur. Yol sadeleşmiştir. Biz ise değişmişizdir. O fırtınalı yol, bizi bu sakinliğe hazırlamıştır. Hayat da böyledir işte. Zorlu virajlar, beklenmedik engeller, sarsıntılı anlar... Bir gün gelir, o çalkantılı yolların ardından huzurlu, dingin bir düzlüğe ulaşırız ve o geçmişteki zorluklar, bize tecrübe olmuş, belki de bizi daha güçlü kılmıştır. O VİRAJLAR OLMASAYDI, BU DÜZLÜĞÜN KIYMETİNİ BELKİ DE BU KADAR İYİ ANLAYAMAZDIK. Geride kalan tüm o sarsıntılar, baş ağrıları, mide bulantıları... Hepsi bir zaman sonra gülümseyerek hatırladığımız anılara dönüşür. Çünkü artık biliriz ki DÜZLÜĞÜN KIYMETİ VİRAJLA ANLAŞILIR VE HUZUR EN ÇOK FIRTINALARDAN SONRA DERİNLEŞİR. Hayat bir yolculuktur, evet. Yeter ki
Bir yolculuk gibi anlatılır hep ama kimse bu yolculuğun nasıl bir yol olduğunu önceden söylemez bize. Yolun başındayken hayallerimiz geniş otoyollara, çiçekli patikalara, güneşli düzlüklere dair olabilir. Oysa hayat çoğu zaman dar, keskin, sarsıcı bir yolda başlar. Bir sağa, bir sola savrularak, kimi zaman başımızı cama çarparak, içimiz bulanarak hatta yorgunluktan bir köşede durup nefes almaya çalışarak ilerleriz.
Yine biz o yolda, çalkantıların ortasında, durmadan sarsılırken bu karmaşanın, yol boyunca bu sarsıntının, mide bulantısının ve tedirginliğin hiç dinmeyeceğini düşünür, hiç bitmeyeceğine inanırız.
Öyle sakin, öyle dingin, öyle akıcıdır ki… Sanki fırtınanın içinden çıkıp sessiz bir sabaha varmışızdır.
Hepsi geçicidir.
Ama her viraj, her çalkantı, düzlüğe çıkan bir yolun habercisidir.
yolda kalın.
Yeter ki
yürümeye devam edin.
Ve dilerim ki
Sağlıkla, umutla, sevgiyle kalın.