|
|
Bir öğretmenin yazdığı bu Cumhuriyet şiirini okumanızı isterim.. Muhteşem yazmış... Hep biz konuştuk, biraz da Cumhuriyet konuşsun SÖYLE CUMHURİYETİM Tek bir ilke yetiyor, aşıyor güçlükleri Sığ sularda değil, derinlerde yüzüyor Bir çırpınışı dağıtıyor, bahtsız sessizliği Gürül gürül akıyor, boğuyor esareti Yaşıyor bağrında, beyaz güvercinin Duyuyor, görüyor, hissediyor Öz, söz biliyor, biliyor; keskindir kalem kılıçtan Düşünen bir dimağ, daha parlak yakuttan Selam duruyor; yiğide, şühedaya, al bayrağa Koruyor, korkusuzca; meydan yok tutsaklığa Bir çift çakır gözden bakıyor hürriyet Cehalet duvarını çığ gibi yıkıyor Uçuyor, pervasız kartalın gökte kanatları Kadının, çocuğun, gencin, yaşlının Uzuyor, pençeleri karanlığı yırtıyor Özgür düşlerimin kıyısında bekliyor Taşıyorum göğsümde, istiklâl kıvılcımı Alev alev aydınlık, yoluma kıvanç serpiyor İçimdeki çocuk büyüyor, coşuyor seninle Koşuyor maviliğe, daha maviye koşuyor Dilsiz değil yüreğim, değil kimsesiz geleceğim Seninle çoğalıp, seninle şahlanıyor sesim Hangi rüzgârına kapılayım, söyle! Söyle cumhuriyetim! Ve ben anneyim, babayım Şefkatli kucağım Ruhum özgürlük Gökçeden umudum Bir şarkı söylüyor, bir şarkı düşlerim Dem tutuyor, başucunda egemenliğim Haykırıyor, semalardan süzülen esenlik Ben Ben Ben Hürüm. Seyhan Korkmaz