/"Biz alıştık yalana, dolana... Hiç şaşırmadım sırtımızdan vurana... Sakın adres sormayın... Çünkü burası 'yalan' dünya"/ Yaşam, bir film şeridi gibidir... Dönmeye başlar ve biter: Son! Filmin Adı: Yalan Dünya Oynayanlar: Hayata Küsen İki Genç /Gerçek Bir Yaşam Hikayesi/ 5- 6 yaşlarında iki çocuk koşuşturuyor sokakta; biri erkek, biri kız... Beraber yiyorlar, beraber içiyorlar, aynı okulda okuyorlar... Büyüyor, gelişiyorlar... Bir aşk başlıyor aralarında! Üniversite sıraları, mezuniyet ve yaşam mücadelesi... İkisi de fakir aile çocuğu, evlenecekler ama; ne ile? Para yok... İş bulmak için koşturuyorlar... Kapılar kapanıyor yüzlerine: Yok...Yok... Yok... Sözler veriliyor... Bugün - yarın derken; hayalleri yıkılıyor, ümitlerini kaybediyorlar! "Hallederiz" diyenler kayboluyor ortadan... Oturuyorlar, seyrediyorlar yalan dünyanın insanlarını uzun uzun... Yapmak istediklerini hatırlıyorlar, gözlerini kapayarak... Düşten uyanıyorlar bir anda. El ele tutuşuyorlar yürüyorlar kararlı adımlarla; gökyüzüyle birleşen mavi denize doğru... Birbirlerine bakıyorlar ve sıkı sıkı kucaklaşıyorlar "Son Veda" gibi... Tekrar dönüp; koşuşturan insanları, çocuklarının elinden tutmuş gezenleri, balık tutanları izliyorlar çaresiz! İkisininde gözlerinden yaşlar süzülüyor ; elleri birbirine kenetlenmiş vaziyette... Son iki adım... Bağrışan insanlar... Kayalıklara doğru vuran dalga sesleri... Ambulans; yerde iki gencin cansız bedenleri... İnceleme yapan polis, gencin üzerinden çıkan mektubu okuyor: "BİZ ALIŞTIK YALANA, DOLANA HİÇ ŞAŞIRMADIM SIRTIMIZDAN VURANA... SAKIN ADRES SORMAYIN!... ÇÜNKÜ BURASI YALAN DÜNYA" /S o n/