Eğitimli insanın en az olduğu bölge, Kürt vatandaşlarımızın yaşadığı Güney doğu ve doğu Anadolu’nun büyük bir bölümüdür.. Kürtçe televizyon, anadilini olabilecek her yerde kullanım özgürlüğü, Kürtçe eğitim olanakları bu eksikliği büyük ölçüde gidermez mi? Kürtçe vatandaş adı-soyadı kullanabilme; Kürtçe mahalle, cadde, sokak, belde, köy, kasaba, şehir ismi neden olmasın?.. Bu olanakları sağlayabilen ve kendisine ayırımsız değer verdiğini ortaya koyan devletine baş kaldırma için daha ne gerekçesi kalabilir bu vatandaşların?.. Ne federasyon beklentisi, ne PKK örgütü ne de malum dış güçlerin körükleyebilecekleri bir bölünmenin hayali ya da rüyası diye bir şey kalır mı ortada?...