bir şarkı vardı,KONUŞUYORUZ AMA BOŞA KONUŞUYORUZ,KONUŞUYOUZ AMA ANLAMIYORUZ diye sözler içeren.sizlere birşey anımsatıyormu? önyargılarımızı kalkan etmişiz kendimize,sabit fikirlerimizle habire vuruyoruz birilerine..aynı plağı çalmaktan hiç bıkıp usanmadan,birnebze değişip,gelişmeden.yazıyoruz işte,kendimizi mütemadiyen tekrar ederek.nereye varmak isediğimizi,ne elde etmek istediğimizi düşünmeden.kendini tatminden başka ne işe yarıyor yazdıklarımız? hiç düşündünüzmü?yazıyoruz ama hiç okumuyoruz.