Kendilerine bir milletin talihi bırakılan adamlar, milletin kuvvet ve kudretini yalnız ve ancak yine milletin hakiki ve elde edilmesi mümkün menfaatleri yolunda kullanmakla görevli olduklarını biran hatırlarından çıkarmamalıdırlar. Bu adamlar düşünmelidirler ki, bir memleketi zabt ve işgal etmek o memleketin sahiplerinde hakim olmak için kafi değildir. Bir miletin ruhu zabtolunmadıkça, bir milletin azim ve iradesi kırılmadıkça, o millete hakim olanın imkanı yoktur. Halbuki asırların getirdiği bir milli ruha, hiçbir kuvvet mukavvemet edemez.
Mahkum olmak istemeyen bir milleti, esareti altında tutmağa gücü yetecek kadar kuvvettli müstebitler artık dünya yüzünde kalmamıştır.
1934 (Atatürk'ün B.N.,S.81)