“Şu virane karakol binasına bak evlat.. Bir de şehit Mehmetlerimin resimlerine..Nasıl sızım sızım sızlamasın içim.. Neye yansın şimdi bu Yavrucuklar? Hayatlarının baharında hainlerin kurşunları ile gittiklerine mi; yoksa anacığını, babacığını, yavuklusunu bırakıp vatan borcunu ödemeye geldiği, her şeyini canını verdiği ordusunda, komutanlarında hakları kaldığına mı? Offf şimdi bir kör kurşun da sanki benim sol böğrümde.. İçim cayır cayır…Günü gelince, olmaz olsun, ama olur ya; ordunu, komutanlarını sana borçlu bırakacak şehadetten Allah saklasın evlat..Allah saklasın…” ……..Aslında haberlere baktığımda canımdan çok sevdiğim evladımın yanımda olduğunu düşündüm ve o an acımı, aklımdan geçenleri, deliler gibi kendi kendime konuşup dudaklarımdan dökülenleri, temennilerimi sizlerle de paylaşıp biraz olsun rahatlayabilmek istedim, hepsi bu.. ..