Dünya’da birçok bölge şuan geçmişte olduğu gibi bazı güçlerin oyun sahasına dönmüş durumdadır. Doğu Akdenizde Yunanistan, Fransa, AB, ABD... Orta Doğuda Rusya, ABD, İran, Çin... Kafkasya’da Rusya, ABD...

ABD ve Rusya iki ezeli rakip, 21. yüzyılda hala karşılıklı güç gösterilerine devam ederken dünya Soğuk Savaş dönemindeki gibi Doğu ve Batı olmak üzere ikiye ayrılmış durumdadır. Bir yandan ABD’nin güdümünde olan ve Fransa Cumhurbaşkanı Macron’un da ifade ettiği gibi “beyin ölümü gerçekleşmiş” bir NATO (Kuzey Atlantik Anlaşma Organizasyonu) ve bu askeri örgütün yayılmasını engellemeye çalışan Doğu’nun soğuk ama bir o kadar sert ülkesi Rusya... Her ikisi de birbirlerine güç testi yapmaya devam ediyorlar. Son oyun alanları Kafkasya ve  Azerbaycan – Ermenistan çatışması. Bu çatışma dolaylı olarak Türkiye’yi nasıl etkiliyor önce ona bakmak lazım. Bugünü anlamak için dün bu coğrafyada neler olmuşu bilmek, yani tarihimizi bilmek işte bu yüzden çok önemli.

Birince ve İkinci Cihan harplerinin ortaya çıkış sebebi dönemin egemen güçlerinin Ortadoğu ve Kafkasya’daki enerji yataklarına sahip olma istekleridir. O zamandan beri Türkiye hep kıskaca alınmak istenmiş, üzerinde çeşitli baskılara maruz bırakılmış. Sevr Antlaşması’nda Türkiye’nin Türki coğrafya ile bağını koparmak için Ermenistan planı ortaya atılmış ve hristiyan bir devletin bu bölgede kurulması amaçlanmış idi. Günümüzde de Batının geçmişte adlandırdığı ismi ile “Doğu Sorunu” hala devam etmektedir. Bu çatışmada görülüyor ki Ermenistan bir kukla bir piyon gibi ortaya sürülmüş ve Azeri kardeşlerimize saldırı gerçekleştirmesine izin verilmiştir. Çünkü Ermenistan’ın saldırdığı bölge olan Tovuz bölgesi Türkiye-Azerbaycan için çok önemli ticaret güzergahı olarak bilinmektedir Zira, TANAP ve Bakü-Tiflis-Ceyhan (BTC) boru hattı bu bölgeden geçmektedir. Türkiye’nin Doğu Akdeniz’de izlemiş olduğu politika birilerinin canını yakmış olacak ki, Azerbaycan- Ermenistan çatışması ile Kafkas cephesini açarak Türkiye’yi çevrelemeye çalışıyorlar.

Ez cümle devletler, Ermenistan’ın İran’ın Kuzey’inde yer alan ve yaklaşık 30 milyon Azeri Türk’ünün yaşadığı bölgeye savaşı yayarlar ise işte bu durum bölge için bir yıkıma sebebiyet verebilir. Türkiye bir an önce Rusya ve İran ile müzakere masasına oturmalı, devam eden yangını daha fazla büyümeden söndürmek için duygusallıktan uzak akılcı dış politika yürütmek durumundadır. Çünkü Ermenistan dün olduğu gibi Rusya’dan izinsiz bir karar alamaz ve dış politika yürütemez. Güzelim ülkem birçok cephede ve güçle mücadele etmek durumunda şuan. Bu arada Ermeni lobisinin Yahudi lobisi kadar ABD ne kadar etkin olduğunu hatırlatmama gerek yok sanıyorum!

Günümüzde birçok bölgede Türkiye çevrelenmeye ateş çemberine alınmaya çalışılıyor... Doğu Akdeniz, Kuzey Suriye, Irak, Libya ve şimdi de yeni bir cephe Kafkasya... buralarda ülkemiz ciddi bir savaş vermektedir. Bu bölgelerde emperyalistlere karşı mücadelesini kararlılıkla sürdürmektedir ve sürdürmelidir. Emperyal güçler I. Cihan Harbi’nde nasıl Kafkasya cephesi açtılar ise, bugün de aynı senaryo devam ettirlmek istenmektedir. Nasıl ki Doğu Akdeniz dediğimiz alanda haklı davamızı yürütmekte kararlı isek, Kafkasya’da da aynı kararlılığı göstermeliyiz ki zaten Cumhurbaşkanı Erdoğan’da katıldığı bir etkinlikte Azerbaycan’ın dün olduğu gibi bugün de yanında olduğumuzun mesajını güçlü bir şekilde vermiştir. 1991’de bağımsızlığını ilan eden Azerbayan ile “tek devlet iki millet” anlayışına sahip olduğumuzu en güçlü şekilde sahada da göstermeliyiz.  Biz her alanda Azerbaycan’a yakınlık gösterirken onlar da bir adım atıp KKTC’i tanıyabililer mi lütfen! Bu arada değinmeden geçemeyeceğim. Bundan yaklaşık beş sene önce Suudi Kral Abdullah’ın ölümüz üzerine bir gün milli yas ilan eden devletimiz, bu savaşta Azerbaycan’ın yanında olduğumuz için Suudi Arabistan tarafından amborgaya maruz bırakılma tehdidiyle yüzyüzedir! Ne acı değil mi! Suudiler kandırdı mı bizi!  Neyse konumuz bu değil...

Son söz: Dağlık Karabağ sorunu maalesef 30 yıldır çözülemedi yarın da çözülecek bir sorun gibi durmamaktadır. Azerbaycan biraz geri planda veya pasif bir durumda olmadan aksiyona geçmeyi bilmelidir.

Stratekij Müttefik ABD! ve dost Rusya! geçmişte olduğu gibi Türkiye’yi bugün de ateş çemberinin içine almaya çalışıyor. Doğu Akdeniz’de izlediğimiz etkin mücadele gibi emperyal güçlere Kafkasya’da da geçit vermeden kalıcı dış politika yürütmeliyiz.