Yazara teşekkürler ediyorum bu güzel kasideden bir bölüm sunmak isterim:" Vade tamam olur, diner fırtına,
Çileli güvercin döner yurduna.
Biterken hasretlik yeniden başlar,
Ayrılırken ağlar, bakar ardına…
12. Güvercin, geride kimsenin değer vermediği ve toprak olmak üzere bıraktığı herşeyden ayrılmıştır.
Nihayet ölümle birlikte ruh bedenden ayrılmış, geride artık kimsenin değer vermediği, toprak olmak üzere terkedilen ceset kalmıştır.
Burkulur yüreğim güller solunca,
Döner ümit nurum süre dolunca.
Selvi boylu ay parçası güzelin
Kim bakar yüzüne toprak olunca.
"