Medyada Nefret Söylemi raporu yayınlandı 

Hrant Dink Vakfı’nın yürütmekte olduğu Medyada Nefret Söyleminin İzlenmesi çalışması kapsamında 2014 yılı Ocak-Nisan aylarını kapsayan medya izleme raporu iki bölüm halinde yayımlandı.  
Galatasaray Üniversitesi İletişim Fakültesi’nden Dr. İdil Engindeniz’in hazırladığı ilk bölümde  dini ve etnik grupları hedef alan nefret söylemi içeriklerinin yanı sıra kadın ve LGBTİ’lere yönelik içerikler ‘Diğer Dezavantajlı Gruplar’ başlığı altında yer aldı.
Mimar Sinan Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nden Yrd. Doç. Dr.  Derya Fıratve Barış Şannan’ın hazırladığı ikinci bölümde ise 24 Nisan Ermeni Soykırımı’nı anma günü çerçevesinde yazılı basında yer alan ayrımcı söylemin analizi yapıldı.
4 Ayda 188 yayında nefret söylemi

Raporun ilk bölümünde yer alan verilere göre dört aylık bu dönemde  ulusal, etnik ve dini grupları hedef alan 188 haber ve makalede tespit edildi.
Buna göre;
Nefret söylemi artmaya devam ediyor
* 2012’nin ilk dört ayında nefret söylemi yer alan içerik sayısı 114, 2013’ün ilk dört ayında ise 104’tü. Yani nefret söylemindeki artış devam etti.
* Her yılın Aralık ve Ocak aylarında görüldüğü üzere bu sefer de yılbaşı kutlamaları dini referanslara sıklıkla yer veren yayınlar tarafından Hristiyanlara ve bazen de Yahudilere yönelik nefret söylemi üretildi.

* 24 Nisan ve Hocalı anmaları da hakkında nefret söylemi üretilen grupların açıkça belirtildiği başlıklar oldu. Gündemdeki konulardan bir diğeri de Gülen Cemaati ve Erdoğan Hükümeti arasındaki gerilimdi. Cemaat üzerinden genellikle Hristiyanlara, Yahudilere ve Batı toplumlarına yönelik nefret söylemi üretildi.
* Gezi direnişinden beri nefret söylemi üreten içerikte yerini bulan “Geziciler” ifadesi bu dönemde azaldı. Yine de Masonlar, komünistler, Geziciler gibi tanımı daha geniş ve daha belirsiz gruplar bu dönemde de nefret söylemine maruz kaldı.
* Öncelikle dini aidiyet üzerinden nefret söylemi üretildiği görüldü.
* Nefret söylemine en çok Ermeniler, daha sonra Yahudiler, Hristiyanlar, Rumlar, Kürtler ve İngilizler maruz kaldı.
* Kadınlara ve LGBTİ’lere yönelik nefret söyleminin incelendiği bölümde ele alınan 34 içerikten 28’i LGBTİ’lere yönelik nefret söylemi olarak değerlendirildi. Kadına yönelik nefret söylemi de, incelenen dönem ve yayınlar içinde sekiz kez gözlemlendi.
Yerel gazetelerde artış

* 88 içerikten 96’sı (%51.07) 17 farklı ulusal yayında yer aldı. Kalan 92 yazı (%48.93) ise, 63 farklı yerel gazetede yer aldı. Yerel yayınlar bu dönemde de giderek çeşitlendi, son üç dönemde sayıları 24’ten 39’a ve bu dönemde de 63’e yükselmiş oldu.
En çok inkar yayını Aydınlık'ta

Buna göre; 
* Çalışmada ele alınan 219 içeriğin 80’inde konuyla ilgili, “geçmişle hesaplaşma”, “Adaletin sağlanması”, “soykırımın tanınmasını”, “Özür dilenmesi” ve “Barış” taleplerine rastlandı. İnkâr talebini açık ve net bir biçimde gündeme getiren tek gazete ise Aydınlık.
* Önceki yıllarda sözü edilen gazetelerde yayımlanan 24 Nisan anması ile ilgili içerik sayısı karşılaştırıldığında, yedi yıldaki toplam sayının da üzerine çıkıldı, Başbakanlık tarafından yayınlanan “taziye” mesajı nedeniyle konu basında daha çok yer aldı.
Manşetler: Erdoğan, Ermeni, Soykırım
* 22-26 Nisan tarihleri arasında ele alınan gazetelerde yayımlanan içeriklerin başlıklarında en çok “Erdoğan” daha sonra “Soykırım” ve “Ermeni” sözcükleri kullanıldı. 2007 ile 2014 arasında bu gazetelerin manşetlerinde en çok “Ermeni” sözcüğü geçiyor, “Soykırım” ve “Erdoğan” sözcükleri yer almıyordu.
* Taranan gazetelerin hemen hepsi, basında yer alan 24 Nisan haberlerine ilişkin diğer gazetelerin manşetlerinin kolajlarına yer verdi.
 
* İncelenen haber ve makalelerin yüzde 42’si “Taziye” konusunda, yüzde 22’si bilgi verici ve tarihsel, yüzde 13’ü provokatif ve kutuplaştırıcı, yüzde 11’i politik niyet taşıyan, manipülatif, yüzde 6’sı geçmişle hesaplaşma üzerinden, yüzde 6’sı ise duygusal perspektifle verilmiş içerikler.
* Medya Ermeni Soykırımı’na üç farklı perspektiften yaklaştı. Soykırımın yegâne sorumlusu olarak Kemalizm ve İttihatçılar’ın gösterilmesi, Ermenilerin “hain” olduğu iddiası ve taziye açıklaması üzerinden siyasi iktidarın propagandasının yapılması gibi farklı yaklaşımlar medyada yer aldı.
1915'e medyadan üç yaklaşım

* 219 içerik içinde Ermeni Soykırımı 53 yayında “1915 olayları”, 53 yayında “sözde soykırım” olarak adlandırıldı. 40 içerikte herhangi bir adlandırmadan kaçınıldı, 25 içerikte “tehcir” sözcüğü kullanıldı, 17 içerikte doğrudan adlandırma olmaksızın metaforlara başvuruldu. “Soykırım” ise sadece 15 içerikte kullanıldı.
Failin adı yok
* Failler, 219 içeriğin 179’unda, yani toplam içerik sayısının %80’ninde adlandırılmadı.
* Toplam 219 içeriğin 139’unda Ermeni Soykırımı ile ilgili herhangi bir talep dile getirilmemiştir. Geri kalan toplam 80 içerikte bahis konusunu oluşturan talepler “özür dilenmesi”, “adaletin sağlanması”, “barış”, “geçmişle hesaplaşma”, “inkâr”, “soykırımın tanınması” taleplerine yer verildi.