Levent Kırca: Yaşanacaksa yaşarız abi! 

Sözcü'ye konuşan Kırca'nın sözleri şöyle:
 
FESi ALACAĞIM…
 
Sizde de bir kavuk vardı yanılmıyorsam.
 
Behzat’ın kavuğu bendeydi, gençlerden birine verdim.  Bir de İsmail Dümbüllü’nün kavuğu var.
İsmail Dümbüllü’nün kavuğu Münir Özkul’daydı. O bu kavuğu Ferhan Şensoy’a verdi. Ferhan (Şensoy) aradı, “Leventçiğim, ağırdan al, ayağını sürt, hemen gitme sakın. Dümbüllü’nün kavuğunu sana vereceğim” dedi. HASAN’ın fesiyle Dümbüllü’nün kavuğunu almadan bir yere gitmeyeceğim (gülüyor). Yaşa baba, yaşa baba.
 
HAYATIN HAKKINI VERDiM…
 
Kimin gideceğini Allah bilir…
65 yaşındayım, ölsem gözüm açık gitmez. Gençler yaşasın, onlara bir şey olmasın. Benim hayatla olan maçım ortada. “Herkes bana dua etsin” gibi lafları sevmiyorum. Yaşanacaksa da yaşarız abi… Yaşa baba, yaşa baba…
Levent Kırca her zaman dik durdu, onuruyla yaşadı…
Ben hayatın hakkını vererek yaşadım. Gözlerimi kapatırken gönlüm rahat olacak. Bu rahatlığı olmayanlar düşünsün. Ben ölümden korkmuyorum. Asıl ölümden korkanlar çalıp çırpanlar, halkı kandıranlar, Cumhuriyet’e zarar verenlerdir. Türkiye Cumhuriyeti’nde hayatını sanatına adamış bir oyuncu olarak görevimi yaptım, alnım ak, gönlüm rahat. Şu an ölsem gam yemem. Ölmeye hazır olmak da önemlidir. Alkışlar aldım, kalpler kazandım.
 
Tedavi nasıl gidiyor?
Üç tane kemoterapim daha kaldı. Devlet hastanesinde tedavi oluyorum. Amerika’ya gidenler de var ama ben de Atatürk gibi kendimi Türk hekimlerine emanet ettim.
 
Daha önce kanserle yüzleştiniz.
2000 yılında kan kanserinin bir türüne yakalandım. O dönem kimseye açıklamadım bunu ve gizli tuttum. Sonunda kanseri paçasından tuttuğum gibi kündeye getiriverdim (gülüyor). Ama bu defaki çok dişli çıktı.
 
Bu yakalandığınız kanserin çektiğiniz sıkıntılarla ilgilisi var mı?
Sıkıntılar, üzüntüler, stresler birikti birikti, sonunda üç ay gibi kısa süre içinde vücudumu sardı. Devlet sanatçılığımı geri aldılar, tiyatroma yardımı kestiler, hakkımda davalar açıldı.  Anadolu turnesinde, sabaha karşı otelden alıp, sorguya çektiler.

milliyet