Dünyanın sonu 'Menbiç'den başlayacak 

Gazete, Suriye Demokratik Güçleri’nin (SDG) bir üyesinin “Dünyanın sonu Menbic’den başlayacak” sözlerini haberin başlığına taşıdı.

‘BİR KİLOMETREKAREDE HERKES VAR’

Haberde, Menbic bölgesinde Türk ve ÖSO güçleri ile Amerikan ve SDG güçlerinin çok yakın mesafede bulunduğunu, Rus askerlerinin de fazla uzak olmadığını belirtildi. NYT, Menbic’in hemen batısındaki Arima kasabasında SDG, ABD, Türk güçlerinin, silahlı muhaliflerin, Suriye ordusunun, Rusların ve İranlıların sadece bir kilometrekarelik bir alanda asker bulundurduğunu yazdı. Bu bölgenin şu an için gazetecilere kapalı olduğu belirtildi.

‘DÜNYANIN SONU…’

NYT Menbic’de, SDG komutanları ve savaşçıları ile de görüştü. Haberde adı sadece Şiar olarak verilen bir SDG komutanı “IŞİD’e karşı, Türkiye’ye karşı savaştım ve şimdi Menbic’deyim, tüm tarafların karşılaştığı yerde. Burası küçük bir kentten ibaret. Böyle bir yerin böylesine büyük bir uluslararası dikkat çekeceğini kim düşünebilirdi ki?” derken, Ali isimli SDG üyesi de şu ifadeleri kullandı: “Okuldayken haylazdık. Öğretmenimiz bize sık sık bağırır, “Eğer bu kadar sorun çıkarmaya devam ederseniz, dünyanın sonu buradan, Menbic’den başlayacak” derdi. Şimdi Menbic’in içinde bulunduğu duruma baktığımda, aklıma sık sık öğretmenimin sözleri geliyor.”

‘ESAD, TÜRK VE KÜRTLERDEN İYİ’

Menbic’in nüfusunun çoğunluğunun muhafazakâr Araplardan oluştuğunu belirten NYT, kentteki siviller için de durumun sahadaki kadar karmaşık olduğu yorumunu yaptı. Gazeteye isim vermeden konuşan bir kent sakini, “Eğer Kürtlerin yerine Türkiye gelirse, bir daha gidip gitmeyeceklerini bilemeyiz. Dolayısıyla Esad’ın geri gelmesi daha iyi. Esad bir Arap. Kürtler ve Türkler değil.” dedİ. Bir dükkan sahibi de, “Kürtleri sevdiğimizi söylesek Türkler öfkeleniyor. Türkleri sevdiğimizi söylesek Kürtler ve Suriyeliler öfkeleniyor. Tek diyebileceğimiz şu: Üç şey istiyoruz, istikrar, istikrar, istikrar” diye konuştu.

‘SAVAŞIN TÜM TARAFLARI MENBİC’DE’

Haberde, şu ifadeler kullanıldı: “Kuzey Suriye yedi yıldan uzun süredir şiddetten mustarip. Bazı silahlı gruplar yükselişe geçti ve düştü, Suriye ordusu geriledi ve ilerledi; çıkarı bulunan bölgesel güçlerin hepsi – Türkiye, İran, Rusya ve bazı Körfez ülkeleri ile ABD- kendi amaçlarını destekledi veya bizzat kendi savaşçılarını ihtilafa soktu. Bunun sonucunda, sahada şaşırtıcı bir yelpazede yer alan güçlerin varlığı oldu; geleneksel müttefikler farklı taraflarda olabiliyor veya bir yerde ittifak içinde, bir diğer yerde birbirlerine karşı durumdalar.